teraz tylko słucham płyty w wersji DVD


dts 5.1


REWELACJA


szczególnie utwory które były na koncercie a na płycie jakos nie mogły sie przebić do mojego "powerplay"

U mnie występują pierwsze objawy znudzenia się tą płytą. Tak to jest jak się jej słuchało 1000 razy

Ale 4 utwory są nie do zdarcia i katuję je kiedy tylko mogę: w pracy, w drodze z pracy, w domu, przed snem. To: A Pain, Janek, Sinner i Nothing's... Wielka czwórka która podejrzewam przebojem wbije się do mojego prywatnego TOP10 wszechczasów

PTA slucham srednio-czesto jednak uwazam ze to super plyta, no moze 1000 nie bylo ale prawie 100 pewnie juz tak.
Moje favourity (wybieram 3): Lilian, The sinner in me, Suffer well

nadal daje rade ... nawet dzisiaj szła

Słucham często, w zasadzie codziennie (prawie ) i nadal bardzo mi sie podoba - u mnie absolutnie TOP4 (wraz z Ultra,Exciterem i Songsem).
Zdecydowanie bardzo dobra płyta

Mimo że od wydania płyty mineło już troche czasu to PTAk nadal ląduje bardzo często w moim odtwarzaczu

U mnie Ptak nadal kroloje!!! Powiem szczerze ze wiekszosc nowych plyt ktore sa u nie na topie nudzi mi sie dosyc szybko, ale Ptak stanowi wyjatek!!
Moge jej sluchac non-stop Najlepsze kawalki? Jak dla mnie: na pobudke: Lilian, na popoludnie A pain..., na imprezke Suffer Well, do samochodu Precious Staszliwie lubie ta plytke!!

nic się nie zmienia, mój numer 2 w dyskografii.
znaczy zmieniło, Damaged People już nie daje 9/10 a 10/10 reszta utworów standardowo 10/10.

Słucham często,nie zmieniło się nic dalej na trzecim miejscu w osobistym rankingu.Dużo pięknych kompozycji a takie kawałki jak Sinner czy Nothing's to już klasyki.

Podoba mi się nawet bardziej niż na początku bo dojrzały we mnie takie utwory jak Macro, Damedged People, czy I Want It All. Słucham przynajmniej fragment prawie codziennie. REWELACJA

Może nie po tysiącu ale po tych wszystkich przesłuchaniach muszę przyznać, że ta płyta beznadziejnie znosi próbę czasu Prawie w ogóle jej nie słucham...

del..

Nadal świetna płyta, zwłaszcza po wysuchaniu kilku kawałków na żywo

wciąż jest to moja ulubiona płyta... nic się nie zmieniło, a rolę faworytó pełnią Nothing`s, Sinner, John, Pain i Precious - które powróciło do łask po koncercie w Pradze... na nowo pokochałem ten utwór. płyty słucham może troszkę rzadziej niż na początku, ale jeśli czegoś słucham to właśnie PTA

1000 razy to jej nie przesłuchałam, ale tak czy inaczej nadal mi się bardzo podoba, nadal uważam ją za świetną płytę. A po koncercie sądzę, że będzie mi jeszcze milej jej słuchać, bo przecież dojdą wspomnienia...

a propos dts 5.1
wiadomo że jak PTA to w dts 5.1
nie wiem czy mi się wydaje czy mam jakieś przesłychy ale nawet na zwykłej karcie stereo słyszę różnice..na plus ofkors..

Tak słucham po raz tysięczny "Playing the angel" i zastanawiam się czy za te parę lat a może nawet już teraz takie "Precious" będę traktował tak jak "Enjoy the silence" - jako lekki i zwiewny utwór, który jako przebój jednoznacznie kojarzony jest przez wszystkich, czy "John the Revelator" będzie stał obok "Personal Jesus" gdy przyjdzie nieco inaczej spojrzeć na religię, czy takie "Macro" będzie tak samo wzruszało jak "Somebody" i "A question of lust", czy "Lilian" będzie takim brzydkim kaczątkiem w stylu "But not tonight", czy "The sinner in me" będzie takim samym traumatycznym przeżyciem jak "Walking in my shoes", czy "Nothing's impossible" będę stawiał obok "Insight" czy tym podobnych i czy w końcu "The darkest star" będzie miażdżyło tak jak "In your room"? Z nieskrywanym uśmiechem muszę powiedzieć że chyba tak - album ten i poszczególne utwory (nie wszystkie oczywiście) będą / są dla mnie wielkie.

Ciut lepiej od Ultry gorzej od Speak'a czyli drugie miejsce od końca...

@ Ecnelis wyjąłeś mi te słowa z klawiatury, tylku troche inaczej ustawił bym zestaw kawałków

Mnie się ta płyta nigdy nie znudzi tak jak i pozostałe albumy. Katuje ją kiedy tylko jest na to chwila. Omijam tylko dwa kawałki, reszta leci na "repeat" a omijane są przez mnie: A Pain i Sinner. Inna sprawa ma się z The Darkest Star, który raz jest na liście odrzuconych a raz nie jest. Z tym kawałkiem jest różnie. Zależy od Mojego nastroju. Raz go kocham a raz nie mam ochoty słuchac. Ten utwór jest wyjątkowy naprawde. Piękny i zarazem przygnębiający. Mistrzostwo świata po prostu.
Jeśli chodzi o Precious, to jest to wielki hit. Puszczany jest często w radiach i w telewizji. Jak dla mnie to zjada swoją pięknością "Enjoy the Silence" ma pierwsze śniadanie i chciałbym, zeby DM było kojarzone po "Precious" wreszcie coś innego niż to przejedzone aż do zenady "ETS"

Z kazdym przesluchaniem jest coraz lepiej.